-hem bu saatte ne söylesem yalan-
slaydý olmayan bir geceden
s/ayýlmamýþ bir ömüre tekrar u/yandýðýmý
anlatacak ne çok kelime vardý þimdi
yýldýzlarýn masal olduðu kentlerde
ay çok uzak da diyebilmek kadar
sevmenin özrüne
beden ilaveydi aþkýn tezahürüne
i mgelerin sýkýþtýðý köpek diþleriyle þairler
birbiri ardýna yazýveriyordu saatsiz
vakti bilmeyene þair diyorlardý
bilmemek kadar kötüydü bunlarý
sevmek, sebepsiz
hiçbir aþkýn kazasý yoktu
baðýrýyordu üst geçitte bir deli
kiminin hýrladýðý, kiminin ceketini iliklediði
genç kýzlarýn sevgilisi bir artist geçiyordu sahilden
çekim olduðunu bilemeyecek kadar kördü gözler/i
nice anlatýlsa hecesi kýrýk gülüþler
saklýyordu her zamankinden biraz fazla
uslanmýyordu
herkesin bir borcu varken ölüme
her nefesinde bir p/iç doðuyordu derinlerden
kendini tatmin etmek için ellerinden baþka þeyler
þefkat asl
baðlaçsýz hiddet
þehvet
et...
hayatý beni ezdiði kadar onu da ezebilirim gayesiyle yaþarken
tutundum ol/gun tetiklerime
patlamalarýn konakladýðý hikayelerde ben vardým
b/enler vardý saydýðým
hürmet gösterdiðim
belki de taptýðým
hiçbirini birbirinden ayýrmadým
daha fazlasý olmayacaktý bilgiçliðiyle
olmayaný kendinden gösteren saatlerin tik tak’larýydý eyvah
silinen mizacýnda evhamlar
sevmeye saim olan karartýlar
kimsenin bilmek istemeyeceði kadar
yaþlanýrken dünya
geçenler, bakanlar, anlamayanlar...
birlikleri dur/gun çeken sularda gemilerle
nice u’larýný yitiren sitemlere
bir havaüstü ilhamý dokunurken Amsterdam’dan
Konya daha havalý kalýyordu Venedik yanýnda
aðaçlarý kesmeseydi daha fazla su
bir diðer yandan
bir diðer sabah
Bordeaux þarap sýzlatýrken okyanusa
Cezayir’de menekþelerin intizamlý ölümüydü yaþamak
kelimeler uyandýran zehirleriyle
harfi hep eksik, hep uçsuz bir çöl
mevsimine göre kimi zaman bir dünya harbi
kimi ikon seçerse elbette
sinekten, maçadan, karodan
ve hattý hatýrý sayýlýr kadýnlar hatýrlatan kupadan
kupa kýzýndan
bir fal dahi bakamadýðýna üzülürken ellerine
k/arýnca, k/aranan yitimlerin melankolik tüylerinde
bir diðer yandan
hususi çimen üzerinde
yaþamanýn bir saati bile yaþamak sayýldýðý zaman
þimdi o an
kanayan
yarama
kapatýlan
sodyumlu oksijenli bezlerden, pamuklardan
zamirleri öksüz ’sizler bu ülkenin geleceðisiniz’ haykýrýþlarýnda
sizi olmayan benlere dönen virajlý soluklanmalarda
intiharlar kuþanan uykular paylaþýyorum flash flash
ucu ucuna herkes insan
ucu ucuna herkes bir can
ucu ucuna her dem bir tan
doðurturken göðün bilinmeyen katýndan
anlatacak ne az kelime olduðuna þahit oluyorum þimdi
aþký düþündüðüm an
belki de mýsralar üstü üstüne bindiðinden bu pis çamur, kýzýl kýyamet
tanklarý batýrmadan, tanklarý geçiremezsin diyen komutanda keramet
kendime kýzdýðýmdan hepsi
bir an önce bitsin diye
baþkasýnýn olamayacak kadar