Senin kadar güzel olamadý, Gülümseyemedi bile hiçbir kadýn..
Dudaklarýn, Kýrmýzýyý sevdirdi renksizliðime. Yanaklarýn, Gamzeleri meydana getirmek için vardý yüzünde.. Küçücük bir çene, O çenedeki tatlý çukura düþürüyordu beni; Dudaklarýnýn mutluluk dolu kývrýlýþlarý.. Diþlerindeki beyaz cennet saflýðý, Temizdi, masum ve içten.. Adeta, Gülümsemek için yaratýlmýþtýn sen, Gözlerin de öyle.. Allah tarafýndan, Dudaklarýnla sýnýrlanmamýþtý çünkü bu eylem..
Gözbebeklerini, Çocuksu kirpiklerin gýdýklýyordu rengini Ve kahverengi gülüyordun sen, Kahverengi..
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.