“At”lý bir alfabeyle, “karga”lý bir bakýþla “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular. Yasaklanmýþtý o gün, besmeleyle, hamdele “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
O milli mi, millî mi, düþünde öyle söyle? Mahvettiler bir nesli, güya eðitim böyle Okullarda okunan, o “resmî alfabe”yle “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
Düþman iþgal eylese, verir mi böyle ezâ? O mâziden koparmak, bil ki en büyük cezâ Okullar “beþik” oldu, “stadyum”lar ha kezâ “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
Çekilen acýlarýn, dinmesi gerekirken En modern araçlara, binmesi gerekirken Mehmet, uyan, kalk, çalýþ, denmesi gerekirken! “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
Niçin yaya kaldýk biz, eller giderken aya? O güzel Mehmet ismin, ettin Taþ, Toprak, Kaya Hiçbir söz geçmez oldu, ne bayana ne baya “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
Devlet erkâný zevât, her fýrsatta içermiþ Zevk ve sefâya dalýp, kendisinden geçermiþ Kim ki rüzgâr ekerse, o fýrtýna biçermiþ “Uyu, uyu” diyerek, yýllarca uyuttular.
Saplanan o “altý ok”, tâ kemiðe dayandý! Bukalemunlaþtý nâs, elvan çeþit boyandý(*) Kaya’lar; Mehmet’leþti, uyuyan dev uyandý Yeter artýk silkin kalk, uyan Mehmet’im uyan…!!! Durma, çalýþ, gayret et, bereket dolsun yuvan…!!!
29/11/’11 Hanifi KARA
(*) Nâs: Ýnsan, halk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.