Bil diye sevdiðim alýp kalemi
Adýna þiirler yazmadým sanma.
Seni bulmak için cümle alemi
Daðlarý, taþlarý gezmedim sanma.
Dilimde naðmesin gözlerimde renk
Damarýmda kansýn, kalbime ahenk
Dünyayý verseler olmaz yine denk
Uðruna nicesin ezmedim sanma.
Yeþil bakan gözüm görüyor elâ
Varlýðýn baþýma bir tatlý belâ
Tiryakiler gibi sana müptelâ
Olup orucumu bozmadým sanma.
Selâmýn gelince halim pürneþe
Gülüþün semamda benzer güneþe
Olmadýðýn canda olur mu neþe?
Suçluysam kendime kýzmadým sanma.
Yanan þu yüreðim döndü büryana
Sensiz günlerimde döner üryana
Her yerde ararken göz yana yana
Mecnun olup çölde tozmadým sanma.
Çilekeþ ömrümün geçti yarýsý
Çiçeðimin solmuþ alý, sarýsý
Sen peteðim olsan bende arýsý
Balýný hayalde süzmedim sanma.
Ahvalim budur bil! Diye söyledim
Seni çoktan ruhum diye peyledim
Canýmý canýna cânân eyledim
Yokluðundan býkýp, bezmedim sanma.
MehmetZiya
27 kasým 011
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN