SON SES
Takvimlere göre, yazdaydým.
Ýçimde ipince yaðmurlar.
Dað baþlarýnda, kýþlardaydým.
Saçýmda her gün artan aklar.
Her mevsim, ayný hazandaydým.
Avucumda, kuru yapraklar.
Korlar içinde, yanmaktaydým.
Omzumda, doyulmamýþ yýllar.
Sevgisizliðin, koynundaydým.
Yastýðým, kýrýlmýþ duygular
Güneþ yaksa da ayazdaydým.
Gözlerimde, hýrçýn rüzgârlar.
Yalnýzlýðýn, uykusundaydým
Gelmez ki, bir türlü sabahlar.
Gecenin, siyahýndaydým.
Aydýnlatamazdý, yýldýzlar.
Ara sýra, avunmaktaydým
Derman olmadý hiç þarkýlar
Dinlerken de, hüzünlerdeydim.
Sarýlmadý, içli yaralar.
Sessizliðimi, yazmaktaydým
Göz nuru ile dokundular
Aslýnda, ben haykýrmaktaydým
Seslendim, son kez duymadýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.