iki robot resmini çizdik þeylen
biri gülücük açtý istisna duvarda,
duvar, daha çok anayasasýna benziyordu ötekinin
hiç anlayamadýk ýþýklar felaket söndüler
þey, tuz kurutuyor güneþle
akþam olduðunda yaramýzý
tazeleyelim için yapýyor bunu,
çayýmýz yok, tek bir bafra
ýþýklarda sönünce
daha bir felaket hava.
robot resimlerinleyiz þeylen
kiminin rengi soðuk
konuþtukça anlatýyor kimisi,
binlerce duvar yýkýldýlar müstesna
arada bir ýþýklar
ki felaket yandýlar
çiçek misin ey ölen,
bir yaprak mý düþünce dalýndan ?.
-söylüyorum, nasýl kýrýlýrsa en ince yerinden insan öyle iþte
iki resmin var
biri aðaçtan çerçevede daha çok benziyor sana,
ötekini koyacak yerimiz yoktu
þey tuttu onu
elli yýldýr sallanýp duruyor orada.