O'nu Yolda Gördüm

o’nu yolda gördüm
gözlerinin rengi hâlâ deðiþmemiþ
saçlarý hâlâ ayný deniz de ayný dalga...
yürüyüþü, ayakkabýsýnýn týkýrtýlarý
kalbimin çarpma hýzýyla hâlâ ayný...
gülüþü, tebessümü ayrý dünyalara açýlan kapý
yolu deðiþmemiþ...
diþlerinin arasýndan güneþe kafa tutan ýþýðý
hiç solmamýþ
beyaz cenneti
kovulduðumdan beri dudaklarýndan
baþka ademlere yer kalmamýþ...

o’nu yolda gördüm
elleri hâlâ bembeyaz
üþümüþ elleri ayný kutupta ayný buz daðý...
Isýt ellerimi diyor caným
narin elleriyle ýsýnmak için manþetlerine tutunuyor...
kaþlarýnýn hilali ayný gökyüzünde
ayný hüzün bulutlarýyla beraber ayný tatlý yaðmuru
güzel gözlerinden akan özlem
sarýlmak istiyor yanaðýma
onu görünce yüzümün kýzarmasý
hâlâ ayný kýrmýzýlýkta hâlâ sevdiði gibi ayný ar’da...

o’nu yolda gördüm
hapþurdu kibarca
sesinin ýsýtan tonu hâlâ deðiþmemiþ...
gözyaþlarýný sildiði beyaz mendil elleri tertemiz
saklamaya çalýþtýðý yaþý sadece gözyaþlarý...
her þeye raðmen gülmesi
hayata baðlayan bir ip oluyordu tutunduðum
ama bu ip artýk boynuma dolanýyor uzun gecelerde
intiharla karýþýk halim
çünkü sadece yanýmdan geçiyor...

yanýmdan geçerken kolunu tutmaya
saçlarýný parmak aralarýmda bulmaya
yanaðýna son bir buse ile dokunmaya
sarýlýp hýçkýra hýçkýra aðlamaya yeltenemiyor bedenim
biliyorum o da özlüyor
kanatlarýný saklýyor meleðim arkasýnda
ayný aþkla ayný arzuyla susup
sadece yanýmdan geçiyor...
sadece yarýmdan göçüyor...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: