Acýmasýzdýr kentlerin geceleri heyhat
Ýçinde yitip gidiyor binlerce hayat
Gecelerde intikam, gecelerde itiraz sesleri
Kiminde yaþam sancýsý, kiminde aþk
Bir yaný dibe vuruþlarýn kývranýþýnda
Bir yaný þiþelere akanlarýn isyaný
Bir de aynasýzlarý
Ah yaþamlar oluk oluk kanýyor, içim kanýyor
Birileri geceleri, geceler birilerini arýndýrýyor
Ýçli bir türküdür ýssýz gecelerde
Sokaklarýn kimsesiz göçebe çocuklarý
Yeþeren umutlarý da, içlerindeki baharda
Karanlýklarýn yýldýrým yürekli sessiz yýldýzlarý
Sýzar kemiklerine soðuk ve acý
Sarý ýþýklý odalarýn hüznü gömülür içlerine
Onlar her gece- ölümle kol kola
Zeybeðe dururlar usulca
Kaldýrýmlarda fahiþelerin taze izleri
Ýliklerinde sancýlarla, savurarak yürüyorlar yürek aðrýlarýný yollara
Üstlerinde yýkanýnca çýkmayan zulmün siyah lekesi
Yayýlýyor yaþamlara hükmeden kentlerin caddelerine
Ve geceler maðrur bir tebessümle bakýyor suretlerine
Uzun bir yolculuktur kentlerin her gecesi
Yürekleri sevdalara salanlara benzer
Hýrçýn bir dalgada köpük tanecikleridir umutlar
Kimi fýrtýnanýn tam ortasýnda
Kimi kabýna sýðmayan öfkelerin tozunda
Hepsi tarumar, kýrýk düþ yolcularý
Kimi bir dalga hýrçýnlýðýnda, aþýndýrýr hayatýn kýyýlarýný
Kimi köpük köpük mavinin büyüsünde, akar þelalelerde
Kimi bulutlarý ardýna almýþ, takýlmýþ asi rüzgârlarýn peþine
Öyle kitlesel bir trajedi, yayýlmýþ zamanýn dirimlerine
Ve kokmuþ kentlerin bozuk düzeni, yýkýp geçiyor insanlýðý
Düþünmeli diyor kalbim-Düþünülmeli
Kader almýþ koynuna düþ yolcularýný
Dünya mutluluðu içiyor kristal kadehlerde
Þerefe diyor gelmiþine geçmiþine
Gayrisine boþ veriyor
Kulaðýmda kimsesiz çocuklarýn türküsü
Akýyor hayat mahkumlarý kývrým kývrým þiirime
Týrnaklarým etimde
Ve eksik yaþamlarýn haklý itirazlarý
Ýsyana dönüþüyor göz bebeklerimde
Sanki bir savaþ temposudur
Sesleri devrim menzillerinde
Vuruyor bamtelime
Ah bu kentler ve geceler
Ah bu zulümler ve ölümler
Bu kirli dünya, bozuk düzen
Ama hazanlara inat
Yeþerecek içlerindeki bahar
Yeþerecek ümitler.
26/11/2011 /N_Erol