bir karanfili öptüm aðzýndan
kýpkýrmýzý kokan bir nefesi vardý onun
güneþ damlardý avuçlarýndan
balkonda çürüyen mevsime dokundum
gözlerindeki sürmenin þivesine
ve uyuklayan kirpiðine sessizliðin
uzaklardan ne þehirler girdi içeri
salonda terine tuz eken mahalleler
emekli bir Pissarro güneþine verdiler göðü
bir kýrlangýç söyledi iþte
ayrýlýklar kýrýk tekeri oldu gondolun
gondolun tekeri kýrýk ayrýlýklar
altýnda kalan bir sokak kýzý zeymuran
çocukluðum filinta saksý hatýrlarým
gözlerim düþlembik
üstüm baþým rüzgâr sancýsý