dediler ki;
uzak,
çok uzakta
mayýnlý tarlada
filizlenen çocuklarýn
lastik topu patlamýþ
anladým,
adýmayýþlarým onayladý beni,
kurþun üzerinde yürür gibi bir
ökçesine sevdalý derviþ misali iki
ben nerede kalmadýmsa aklýmla yaptým bunu üç
diyorum ki;
yakýnda,
hep yakýnda
ekilen çocuklar açacak
kokacak tek bir çiçek
papatya, yok
limon çiçekleri ? yok,
doðum günü çiçekleri ? doðum günleri yoklar,
hiç çiçek yok mu ?,
var..
a n lýyor musun ?..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.