Gözümü dünyaya açtým, ufukta Güneþ doðarken,
Cennet köþesi ülkemin, sýmsýcak bir yuvasýnda.
Annem, babam, kardeþlerim sevgi seline boðarken,
Sulanmýþým çiçek gibi, bahçesinde, ovasýnda.
El üstünde büyütüldüm, geldim okul çaðlarýna
Kucak açtý öðretmenim, anne, baba þefkatiyle.
Bir fidan dikeyim diye yurdun güzel baðlarýna,
Ýlim irfanla dokudu, bir sarrafýn dikkatiyle.
Þaný, þerefi öðretti, aç kaldý bir çok öðünde,
Yüreðime sevgi koyup, vatan aþkýyla donattý.
Geçmiþi ve geleceði ne varsa dünde, bugünde,
Anlatarak ihya etti, hem savaþý hem sanatý.
Tamam diye destur verip, haydi yürü yol senindir,
Diyerek alnýmdan öptü, salýverdi meydanlara.
Yiðitlik, erdemlik senin damarýnda ki genindir,
Tembihledi uyma diye, yol saptýran þeytanlara.
Maðrur bir kumandan gibi, daldým hayatýn içine,
Önüme geleni yýkýp, geçmiþimi talan ettim.
Tapýndým paraya pula, kandým soysuzun piçine,
Unuttum söylenenleri, öðüdünü yalan ettim.
Ýhanet ettim sözüne, huzurunu bozdu fendim.
Suçum çoktur hangi yüzle, gül yüzüne bakacaðým?
Bu gidiþle ben gibiden, adam olur mu efendim?
Akýllanmaz bu cüsseyi, cehennemde yakacaðým.
Vur uyandýr kaleminle, þer denilen bu uykudan!
Kes ceddimin þerefine uzanan çirkef dilimi!
Ciðerlerimi söküp at, kurtar beni bu duygudan,
Yaþayayým doðrulukla öðrettiðin her ilimi.
Aç susuz dolaþtýn durdun, memleketin her yerinde,
O yetmedi! Kurþun yedin, asi olanýn elinden.
Yýkýlmadýn, usanmadýn, duman tütse de serinde,
Þikayet etmedin asla, çile çeksende halinden.
Piþman olup gelsem sana, hakkýn helâl eder misin?
Sensiz ne iþe yarar ki, derya olsa malým, mülküm!
Suç iþleyen bu zanlýya, affettim seni der misin?
Çünkü! Sen’sin geleceðim, Sen’sin vazgeçilmez ülküm!
MehmetZiya
24 kasým 011
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN