BUGÜNDE YARINLAR

Eðitim yuvasýný kucaklarken adýmlarým,
Sevgi dolu yüzler sarýyor çevremi.
Küçük gülücükler devleþiyor, yüzü yüzüme deðince.
Yüreði, benliði varvarlýðý çoþkuyla þenleniyor.

Biliyor, özlemimin öznesi onlar.
Biliyorum, suladýðým güller, nergisler, papatyalar.
Coþkuyla mutluluðun kesiþtiði bu duygu
Soruyorum; hangi meslekte var?

Sýnýfa girince,
Gözlerle kullanýrýz yüreðimizi.
Ýçimde duyuyorum yavrularým, sevginizi.
Düþle deðil gerçekle,
Kavga deðil kardeþçe büyütüyorum.
Dünü, bugünü, yarýný öðretiyorum.

Öðrenmeyi nakýþlýyorum düþüncelerine
Ata’mý iþliyorum gönüllerine bir bir
Bayraðýmýz diyorum,
Rengini kanýmda duyuyorum.

Bir ses yükseliyor sýnýftan
Gür, azimli, cesur.
Sorular yöneltiyor, öðrenmeye susamýþ dudaklar.
Ýçimde boy veren ümitlerle,
Ýþte diyorum;
Gelecek nesiller örneði bunlar.

Sevmeyi öðretiyorum onlara.
ÇALIÞMAK KERE BAÞARMAK EDER YARINLAR
Ata’yý inþa ediyorum yüreklerine.
Bak diyorum;
Önderimiz, yol göstericimiz var.

Hâkimde yaþýyorum ben.
Hekimde yaþýyorum.
Aydýnlýk yüzlerde, hür düþüncede yaþýyorum.
Gururla, onurla baþým dik…
Baþöðretmenimin ilkelerini taþýyorum.
(Öðretmenler Günü adýna) Asuman AKIN

Sosyal Medyada Paylaşın: