Sen var ya sen Demekle baþladý her þey! Bir mutluluk kasýrgasýydý Sardý, kol attý boy boy. Bazen hüzünlenirdi, Yaprak gibi erirdi. Güzele aþýktý. Sevgiye aþýktý. Susamýþ çatlak dudaklarý, Tebessüme, ilgiye aþýktý.
Yaþamaktý hayali, Sevdiðiyle yaþamak. Mutlu olmak bütün bütün. Günleri gecelere bölmeden Coþku dolu ümitle, Sabýrla, Sevmekti, sevilmekti.
Çok mu istiyordu hayattan Doyasýya sevgiydi ümidi Güneþi indirirdi uðruna. Elemsiz rüzgar istiyordu yüreðine, Huzur getiren, Sevda getiren. Tek isteðiydi tertemiz bir gelecek Sevgiyle umutla özleþecek.
Özlemiydi hasreti Hasreti özlediðiydi. Günlere vurunca bir bir Hesabý yoktu sabretmenin Çaresizdi. Yanýktý yüreði Ama yüceydi gönlü. Yetkin olgu akýþýydý oysa zaman Erdemli sevdalar yüklü.
Sen var ya sen! Sen! Sen! Duygularýmýn barýnaðý, Sevdamýn salýncaðý. Kaygýlý günlerimin sesi. Mýrýldandýðým Þarkýlarýmýn bestesi. Sen varya sen? Ömrümün kalan güftesi Yüce sevdamýn efendisi. Asuman AKIN 01.25
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulakinakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.