KARA YAZIM

Gülmüyor yýldýzým, güneþim, ayým,
Ne gecem bellidir, ne de gündüzüm;
Aþkýnla çaðlayan, coþan deryayým,
Savmaz bir yarasýn, kurumaz yüzüm.

Gönlüm hasretinle yandýkça dolar,
Ruhum bitmez sonsuz hayale dalar,
Gündüzlerim biter, geceler solar,
Senden baþka bir þey görmez ki gözüm.

Derdim ki seninle koysam mizana,
Dünyada hiçbir þey çýkmaz hizana,
Böyle bir yüreði sundum rýzana,
Bu sevgi baðýný kesmek mi lâzým?

Öyle bir aþk ile sevgidir hazzýn,
Gönlümde ebedi dört mevsim yazýn,
Yýktýn sarayýný, kalkmaz enkazýn,
Bu göçük altýnda biter mi sýzým?

Huriler çevremde olsa kafile,
Senden baþka her þey boþa, nafile,
Seni böylesine seven sefile,
Ne olur acýsan, tutulsa sözüm?

Uslanmaz bu deli gönül uslanmaz,
Senden baþkasýna dönüp yaslanmaz,
Bu aþký topraða gömsen paslanmaz,
Artýk irademe geçmiyor nazým.

Aþkýný taç ettin gittin baþýma,
Acý ile zehri kattýn aþýma,
Acý senin için akan yaþýma,
Dön hain kaderim, gel kara yazým.



Sosyal Medyada Paylaşın: