Ne bulursan bende
Ýçim de sana karþý
bir mýsradan daha fazlasý olmamalý.
Biteceði ana yakýn
daha fazla korkutmamalý ayrýlýk;
aldansak dahi onca zaman!
Gariptir,
el ele her mýsraya þiir denirken
bize mi kaldý dýþlanmak:
-tek tek toplanýrken yaþamak!
Küsüp, dâhil de olabiliriz ayrýlýða tez elden,
ama hiçbir manasý olmaz
hiçbir gitmenin bir sebebi;
ölümden daha manidar dokunamaz saçlarýna
benden baþka.
Korkarken,
belki de kana kana içtiðimiz yaþlarla
sulama vakti iken umutlarý,
öpüþürken ellerimiz çýkacak yangýndan korkmamalý!
Çýrýlçýplak daha güzeldir gök,
daha mavidir, daha beyazdýr ve daha pembe...
hiçbir sýrrýn gecesi bu kadar uzun kalamaz ellerimde.
Seni býraktýðým yerde,
aðlayan bir çocuk gülebiliyorsa hemen;
hem de hiç korkmadan, hem de beþ parasýz...
Gül yerine, karanfil koklayalý aldanmak alýþkanlýk,
buna da çaresi var hayatýn.
Yine de çok önceden
çizerken parmaklarým karanlýða seni
hiç bu kadar büyümemiþti aþk denen katilin rahmi.
Þimdi bütün masallarý anlatýp, gitme vakti.
Ne bulursan artýk ben de, içimde sana karþý
bir þiirden fazlasý, bundan sonra olmamalý!