/oksitlenmiþ prangalarýn ütopyasýna saklandým
birazdan þiir kanayacak ruhumda!/
yitirilmiþ düþler kayýyor
ateþini örten buzullardan
kervaným zulasýný yakacak
çek ellerini an!
gözlerime düþtüðün günden beri
tavan arasý düþlerim baðbozumunda
çýðlýðýnda saklanýyor yüreðim
ve
hüzünlerin ýslak salýncaðýna biniyor
infazýný emziren bez bebeðim
yarýnýn þerefine kadeh kaldýrýyor þiir
gözlerime kördüðüm olan zaman!
kork benden
çözdüm içimdeki çocuðun saçlarýný
ruhumun ovalarýna perçemini düþürüyor daðlar
rahmetin lütfuna sýðýnýyor gece
küfürbaz gölgeler kýrbacýný indiriyor
ýsýnýyor kelimelerim
artçý susuþlarýn imbatýnda
/mezar taþý olmayan umutlar
göðün alnýna attýklarý çiziklerin
çukurlarýnda yaþar /
âh! kundaklanan ruhumun kamburuna
týrnaðýný geçiren yaþam!
kutsanmýþ gözlerinde doðuracaðým
meneviþlerin bakir devinimlerini
korkmuyorum aslýnda
biliyorum! ay soyacak
faili belli ezberlerin kekeme öfkesini
biliyorum! annemin sütü yýkayacak
kirlenen düþlerimin saçlarýný…
ey renklerimin kanýný emen cinnet!
çaktýðýn kibritin ateþinde ýsýnacaðým
hiddetinin tespihi daðýlýrken gönlümde
ve finaline bandýðým ey þiir
giderken kan damlatarak büyüttüðüm
alfabemi býrakýyorum alnýndaki kayýp kente
þairliðin tümcesinde tüterken sivri iniltiler!...
Mehtap Altan
20.11.2011