NERON OLSA

Serazat güvercin’dim; hedefi sevgi olan,
Kanat çýrptýðým ufuk ta kâinat kadardý
Bir kahýr ki pusatsýz fýrlayarak pusudan
Dostluk için çýrpýnan kanatlarýmý kýrdý,
Umudu emzirmekten yorgun düþtü yüreðim,
Kördüðüm özlemlerim kalbimde mahsur kaldý..

Bir gülistandý mazim, göz alýcý bir tablo,
Söndü bir bir ýþýklar, ufkumu kasvet sardý,
Ýftihar senin hakkýn, senin hakkýndýr þölen,
Yaktýn gülistanýmý; her þeyi alev aldý,
Savurdun birer birer; çevirdin viraneye,
Bir masal ikliminden sadece enkaz kaldý.

Enkazýmýn önünde içtiðin kahkaha’dan,
Kahroldu duygularým; onulmaz yara aldý
Tutuþturup attýðýn ateþin alevini,
Malik kor diyarýndan hayretle seyre daldý,
Mahzun olma ey zalim; “baþaramadým” diye,
Ýnan ki; Neron olsa ancak böyle yakardý.

Seyreyle enkazýmýn baðrýnda ki Gülþen’i;
Bir umut ikliminde hüsran yaðmuru yaðdý.
Ne hoyrat rüzgârlara göðüs germiþti lâkin
Nazlý seher yeli’nin meltemiyle sarardý.
Can bulacak külümden muhabbet filizleri,
Sabýr cenderesinde yanýp kavrulmak kaldý…


Sosyal Medyada Paylaşın: