ne az aþk, ne çok savaþ paylaþmýþtýk bombalar yaðarken bu kente içimizde gevrek bir simitçi özlemi ile beklerdik hayatý anlamsýzdýr bu yaðmur ýslanacak yoksa altýnda. ne az yaþamaktý bizimkisi, kadavralaþýnca bu aþk çiçekler solalý beri, ziyandý tüm gülüþler içimde döner durur , gece devriyeleri eþliðinde bir deniz feneri ne az görmekti o vakit gözlerini, karanlýklara boðulmaktý ne fazla hüzündü, camlardaki el izlerin bu aþkta faili meçhul raflara kaldýrýldý tozlu raflarda sýkýþtý anýlar yine deðiþti yönü pusulanýn, apansýz çýký verdi lodos her þey yerle bir, yerini aldý kocaman bir zemheri yokluðunun kanlý elleri boðazýmda ve odamda bomboþ yerin
Kubilay Yýldýz Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.