MANTIĞIM KÖRELDİ

Koþarým peþinden, kendime zulüm,
Aldýn hayalimi sele devirdin;
Vurgunum, sürgünüm elinden gülüm,
Selimi bulanýk göle çevirdin.

Nedendir bilmem ki düþtüm peþine?
Döndükçe yanarým nar ateþine,
Kovsana, desene var git iþine,
Ayaðýn altýnda çula çevirdin.

Hasretin zam olur efkârlarýma,
Yürek dayanmýyor ahu zarýma,
Aklým da ermiyor gitse zoruma,
Ýstediðin yöne, yola çevirdin.

Mantýðým köreldi, kalbime kandým,
Dikildi karþýma sevgilim sandým,
Ateþten top oldu, durdum dayandým,
Attýn ocaðýna küle çevirdin.

Sandým duygularým ayný kazanda,
Aþkýn ocaðýný yýktýn azanda,
Bilmem hangi rüzgâr esip bozanda,
Yapraðý kurumuþ dala çevirdin.

Kýyýsý olmayan engin deryada,
Dalgalar köpürür durur feryada,
Huzurum kalmadý yalan dünyada,
Sularda baþýboþ sala çevirdin.

Gülme, arkadaþým sen de uyarsýn,
Aþkýn ateþini sonra duyarsýn,
Ýçin yandýðýnda lafý koyarsýn,
Ey aþk dersin beni yala çevirdin.



Sosyal Medyada Paylaşın: