gece sessiz gelmiyor... aðzý olmayan duvarlar þarkýlar söylüyor sanki koltuklar aralarýnda fýsýldaþýyor...
odanýn içinde bir köþeden diðer köþeye ilerlerken gölgemi görüyorum ama benimle beraber hareket etmiyor...
gözlerim de uykusuzluk sesimde de ayrý bir sessizlik susmanýn kaldýralamayan aðýrlýðýný hissediyorum dilimde ama dilim bir türlü dönmüyor yalnýzým demeye...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.