YALAN

Adýmýný yelten bir defa düze,
Yolunda pusuda pranga, kolan;
Zalim ile mazlum bakar yüz yüze,
Kin ile nefrettir içine dolan.

Kimler ki ülkeye kuyular oyar,
Semeri mazlumun sýrtýna koyar,
Elinde kýrbacý vurdukça doyar,
Saðlarý bizimdir vatana kalan.

Ne zaman pirlere hesap soruldu,
Vicdan ile kalbe kilit vuruldu,
Her hal cumhuriyet böyle kuruldu,
Haksýzdýr haklýnýn üstünde olan.

Burasý Türkiye, yol böyle gider,
Kimi neþesinde, kiminde keder,
Haydut bayramýný hukuk seyreder,
Bilemez kim kimin hakkýný alan.

Burada morfinden para kýranlar,
Diskoda, nöbette daðda duranlar,
Çöpleri dolanýp rýzk arayanlar,
Mantýðý, vicdaný etmezler talan.

Hani derler ya o yalan, bu yalan,
Yeter ki gündemi tut da oyalan;
Bu yüzden sadece iskelet kalan,
Fili de yutandýr iþte bu yýlan.

Sorumlu nedense asýl sanýktýr,
Ondan yüreðimiz kanar, yanýktýr,
Zalimin zulmüne Allah tanýktýr,
Her iki cihaný o’dur hak kýlan.2001



Sosyal Medyada Paylaşın: