SARAYIMIN GELİNİ

Kaybetmiþim yolumu, etrafým kara duman,
Hayalim mazilerde gezer gurbet elini:
Sensizlik öyle zor ki, aman sevdiðim aman,
Bir görsen þu halimi sarayýmýn gelini.

Özleminle dolarým, hayallere dalarým,
Efkârýmý ruhuma, yüreðime salarým,
Derdin bitirir beni, günden güne solarým,
Ýçerime dökerim gözlerimin selini.

El açarým göklere, bulutlarda gezerim,
Mavi derinliklerde ne resimler çizerim,
Kokunu almak için rüzgârlarý süzerim,
Hasretinle solurum diyarlarýn yelini.

Hayalin hep karþýmda mahzun bir halde bakar,
O bakýþ öyle deler, yakar içimi yakar,
Çaresizlik içinde durmaz yaþlarým akar,
Uzanýp da tutamam, tutamam ki elini.

Neredesin sevgilim, nerde baþýmýn tacý?
Boynu bükük, dallarý kýrýlmýþ gül aðacý,
Ýçimdeki burukluk öyle hazin bir acý,
Yollar sýrat köprüsü, aþamam ki telini.

Gece karanlýðýnda bazen kordon boyunda,
Bazen mavi denizin kenarýnda, koyunda,
Sinema locasýnda aþk kaynardý suyunda,
Özlesen o günleri, duysam tatlý dilini.







Sosyal Medyada Paylaşın: