AŞK VE GURUR

Belki istemeyerek üzdün, çok kýrdýn beni,
Avutmak için dönüp su serpersin yaraya,
Üzüldün inkâr ettin o söylediklerini,
Ama güvenim bitti, þüphe girdi araya.

Yüzüne söylemedim üzülmeyesin diye,
Artýk kararý verdim bu aþký bitirmeye,
Uðraþýyorum þimdi sayfalarý silmeye,
Fakat elim varmýyor, nasýl koysam sýraya?

Hazin hazin düþündüm onca uzun yýllarý,
Çýkýþ yeri aradým, denedim çok yollarý,
Çaresiz bir kuþ gibi çok dolandým dallarý,
Efkâr dolu bir gemi oldum, vurdum karaya.

Atsam atamýyorum, yüreðimde bir hüzün,
Yatsam yatamýyorum, gözlerimde gündüzün,
Tutsam tutamýyorum, bitirdi beni sözün,
Bitirdiðin güveni taþýyamam buraya.

Sevda çiçeklerinden kokular sürünsen de,
Dilinle cemalinle meleðe bürünsen de,
Bana deli divane aþk dolu görünsen de,
Bitti o aðýrlýðýn, kendin düþtün daraya.

Bütün acýlarýmý toplayýp karacaðým,
Yüreðimin içine tuzlayýp saracaðým,
Seni silmiþ unutmuþ gibi hep duracaðým,
Aþkýndan ölsem bile daha gelmem oraya.

Birbirimize öyle bir sevgiyle koþardýk,
Taþan iki sel gibi bendimizi aþardýk,
Ýki gönül diyarý bir cennette yaþardýk,
Bakabilirsen dön bak, o yýktýðýn saraya.



Sosyal Medyada Paylaşın: