gözlerinin izini düþürdün tramvayda
üçümüzdük sen ben ve koridor
incelen nefesler saydam bir þiþede
yollandýlar eskiye
-galiba benim için bulunmuþ alfabe yok-
yapýþtý camlar kepe(n)klerine göðün
beyaz, çok beyaz üþüdük önce
sýcak anne öðütleri vardý sýrtýnda senin
çantan bir köþe tiyatrosu iþliði
kokmayý mý öðrettin on sekiz yaþ
hüznünde býraktýðýn manolyalara
-anladým bazý kadýnlar soyundan gelir gülün-
Pera nasýl anlatýlýr söylesem dilim çok yokuþ
beni tel örgülü bir günaha davet etti kadýnlar
kapý açýldý cumartesi girdi içeri
sen izini düþürdün gözlerinin
üþüdük apayrý kayýplarda
bir Elif Naci rengini giyindik sonra