NALI ATMIŞ KÜHEYLAN

Bahar yeniden doðdu, sýcaðý beni sardý,
Urbasý bedenine teninden daha dardý,
Yanýmda öyle güzel, azgýn bir yahþi vardý,
Uçan kuþ gibi yerden kalkmýþ, havalanmýþtý,
Reformu çoktan yapmýþ, zevklere dadanmýþtý.

Baþýnda spor þapka, sanki tenis maçýnda,
Ayak üstüne kadar ince dar tayt kýçýnda
Hýzmalý yüze düþen zülüfler süs saçýnda,
Armut piþ aðzýma düþ denecek bir yaþtaydý,
Raksetiyordu dersin, her tarafý boþtaydý.

Demetlenip sarýlmýþ her hoþ renkten bir çiçek,
Elimde aþk badesi, tek yudumluk içecek,
Sarhoþ olmuþ içmeden kucaðýma düþecek,
Esrarlý bakýþlarýn büyüsüyle söyledi,
Mey sunmuþ gibi beni kendi gibi eyledi.

Gülerken gamzeleri süslüyor yüzlerini,
Ülfetimle belli ki ýsýtmýþ bezlerini,
Zamklanmýþ bedenime, bastýrýr dizlerini,
Eþantiyon eylemiþ, kendini býrakýyor,
Lehim gibi tenimi damladýkça yakýyor.

Gözlerim kamaþýyor dönüp dönüp gülende,
Eyliyor Leyla gibi kucaðýma gelende,
Lav gibi akýp akýp bedenimi delende,
Ekiyor panzehiri bütün kaygýlarýma,
Meze oluyor sanki içsel duygularýma.

Daha önce baharým karakýþta yaþardý,
Entari giyinirdi, her tarafa taþardý,
Sonra modaya uydu, çýlgýnlýðý baþardý,
Edasýna iklimi düþmüþtü ekvatordan,
Nalý atmýþ küheylan, hýzý almýþ motordan.

(Yöre diliyle) Akrotiþ.


Sosyal Medyada Paylaşın: