Öyle acýyarak bakma yüzüme/ Utanýrým
Eski bir enstrümana benzer yüzüm
Sana umut çoðaltacak
Yüreðim parçacý dükkâný, üzmesin seni içindekiler
Ne seni gülümsetecek hayal, ne bir oyuncak
Kýrýk dökük hayaller/ yaralar bereler
Rengi solmuþ sevinçler
Bir de ela gözlerime iz býrakan hüzünler
Bu sabah durup durup, aklýmý estirdiler
Ah yüreðini sevdiðim
Bugün insanlara güzellikler dileyelim seninle
Ýyilere- kötülere- sevip sevmeyenlere
Adilce yaþayasýn diye
Sana aydýnlýk bir dünya
O dünyayý kirletmeyecek yürekler dileyelim
Bir heykel gibi kýmýltýsýz- hep içimdesin çocuk
Ara ara süzülürüm gözlerine, çukurlaþan gözlerimle
Ve usulca iliklerim çaresizliðimin yakasýný
Üþümeyesin diye
Ne zaman sana sýðýnsam çoðalýyor hatalarým
Çokça yanýlgýya düþüyor- çokça yalana inanýyorum
Her defasýnda kanýyor dizlerim
Caným acýyor- içim yanýyor
Korkma! Yaslan yaralý yanýma
Sesim kýsýk ve titrek- parça parça olsa da her yaným
Ürkütmesin seni korku çoðaltan yüzüm
Gel biraz hayal dileyelim eskilerden
çalmasýn hayat hýrsýzlarý, saklayalým gözlerden
Sen coþkulu yarýnlara, ben sana sarýlayým
Geride kalsýn ölümle nefes nefese geçen günler
Koþalým baþak veren umutlara/ Amansýz
Kana kana su içelim hakikat çeþmesinde
Kan ter içinde
Bana dünden sorular sorma
Yaþamlar alabora
Çýrpýnanlar- çýrpýndýkça batanlar
Çoðunluktalar
Boþ ver, bana hiçbir þey sorma
Saklambaç oynayalým seninle güneþ altýnda
Bir uçurtma isteyelim babamdan
Annemden bir masal
Yýlladýr içimizde kalan ukte
Ýçinde dürüstlük olan
Çýkartmadan hakikati hesaptan
Bir yaþam sobeleyelim zamandan.
11/11/2011/ N_Erol