gözyaþlarýmý silecek eller arýyorum. bilekten akan kana bulanan ellerim gözlerimi boyamamalý. aynaya baktýðým da kan aðlýyorum dehþetine düþmemeliyim ki yoksa paramparça olur aynalar hayallerim gibi...
aðlamaktan þiþmemeli göz kapaklarým. havasýný almalýyým mutlulukla. duygularýmý gözaltýna alarak morartmamalýyým gözaltlarýmý. korkutan çýðlýklarýmla saçlarýmý yolarak isyan etmemeliyim. ellerimde ki yolunmuþ saçlarla da hüznümü örmemeliyim. vücudumla acýlarýmý göstermeme konusun da anlaþma imzalamalýyým. ama nasýl?
hava toprak kokuyor. Ýþte tam bu hava da yürümeliyim tek baþýma. yaðmur silmeli gözyaþlarýmý. attýðým her adýmla beraber intihara meyilli düþüncelerimi de atmalýyým.
yaðmur damlalarý baþýma vura vura, biraz zorla da olsa unutturmalý herþeyi. unutmalýyým gidenleri...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.