MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yine Açık Kalmış Gecemin Penceresi
Oktay Coşar

Yine Açık Kalmış Gecemin Penceresi




Ýmece usulü düþler penceremden savruluyor / bahçelerim serenat peþinde
Ne kadar býçkýnmýþ perdem, kaçýp gitmek istiyor penceresinden
Ellerimde yumuþacýk bir naaþ, daha dün gibi çizgilerimizin derinliði
Beyazýný utangaç bir mevsime ödünç verdi papatya / saksýsý güneþlenirken
Odamýn içinde denizi ölmüþ dalgalar / ruhuma kulaç atmaktan yoksunum
Yaklaþýyoruz kýyýma / demir atýyor gövdem yalnýzlýðýma
Mataramda kötü günler için biriktirdiðim cümleler
Dudaklarýmýn kovuðunda sakladýðým küflü seviþmelerim
Evet okumuþtum, bu mevsimde en güzel hüzün çýkar, taze taze



Masamda bir kitap, açýlýyor kendi kendine / kendiliðinden bir edayla
En çýplak sayfasý , en çýplak harfleri , en çýplak sýrlarý
Soyunuyor önümde utanarak, sýyýrýyor kapak resmini
Düþtü düþecek duygularý, düþtü düþecek cilveli mürekkebi
Son cümlesinin teri düþüyor tenime / kayar gibi hamurundan
Susuz çok susuz imlasý, çok susuz imlamýz, çok susuz imalarýmýz
ürkek, çok ürkek, kayýp notalarýný arýyor göðsümde
unutmuþum, kaçýncý baskýsýydý bu girdaplarýmýzýn
bu okunmamýþ kitaplarýmýzýn / tirajý bizde gizli kitaplarýmýzýn
biliyorum, öpünce kapanacak sayfalarý tespih böceði gibi



renklerin mesaisi bitmek üzere, siyah direniyor kalmak için
düþ kokulu kadýn biblolarý vazgeçiyor canlanmaktan
yüzümdeki palyaço kýrmýzý burnuyla kokluyor muzip arzularýmý
her ay dönümünde böyle bir karmaþa içimde oynaþmasýný seven
güz takvimleri böyle yaprak döküyor, zifiri beklentilerim üþüþtükçe yamacýma


telli duvaklý hatýralarým da olmasa vaktiyle çerçevelettiðim
kim toparlayacak bu daðýnýk göz yaþlarýný odamdan
bir rüyam daha kanatlanýp uçuyor bu gece penceremden
zaten taþýnmalýyým bu odadan/ dar geliyor artýk sanrýlarýma
umutlarý kýrýþ kýrýþ da olsa, ben yine eskimiþ oyuncaklarýmý istiyorum
pilli trenime atlayýp, raylarýnda kaymak, kýkýrdayarak
kurmalý yollarýma binip , coðrafyacýlýk oynamak, uzaklarýmýn acýsýzlýðýnda



çýrýlçýplak kitabým, acemice diktiðim yalnýzlýðým bürünürken yine bana
saat kuþum kafesinden kaçýp konuyor omzuma, silkeliyor gecemi
yeni bir rüya giyiniyorum üstüme , sahne kapanmadan
yastýðýmýn altýnda hiç ellemediðim replikler, terimi silecekler yine
nasýl olsa yine geçecek içimden, dört nala koþan þehvetlerim
ama þimdi yorgun bir hamalýn nefesleri sýrtýmda, bitiyor görüþ vakti
gardiyanlar yine hayalsiz bir koðuþa alacaklar beni, uyanana dek
uyanana dek duvarlarý masmavi boyalý þirin zindanlarýmda
görüyor musunuz iþte yine bir varmýþ bir yokmuþ uçurtmasý kapýldý rüzgarýna
uçuyor görüyor musunuz belki de hiç olmayan yýldýzlara çarparak
uçarken kayboluyor görüyor musunuz ýpýslak uykularýmda
kayboluyor görüyor musunuz?
Kaybolu…


Oktay Coþar






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.