Üç
Daha varamadýk mý aðzýmýzýn sýrsýz taraflarýna
Oysa maksadýmýzý aþalý ne sular aktý yanaklarýmýzdan
Kaç kavim geçti beynimdeki köpüklü kývrýmlardan
Kaç defa cilaladým matlaþan suskunluklarýmý
Kaç defa yýkadým çektiðim beyaz bayraklarýmý
Piþmeyince piþmiyor iþte kartlaþmýþ anýlarým
Sonuna kadar açsam da sana ateþimi
Sana bu satýrlarý
Satýr satýr doðrarken bu satýrlarý
Yazýyorum
Elimde kalan son satýrlarla
Zývanadan çýkan bir bulut gibi –idik-
Pervasýzca yaðan damlalar –idik-
Sonra o damlalarla kol kola
Mazgallardan akan þiirler
-idik-
-idik- olmasak da yine birleþtirirdim bu harfleri
Ki
Ben birleþtirmesem onlar zaten birleþecekti
Evet öyle
Ýnanmýyorsan falýmýza bak
Tüm kabahatler uyaklý –ydý-
Hepsinde bir arsýzlýk ölçüsü –ydü-
Her þey bir siluetin -in-
Karanlýðýma ansýzýn misafirliðiyle baþlamýþtý
( bu buhranýn öznesi-yüklemi-fiili sen –iken-)
Heyecandan elimdeki þiir
Yere düþüp kýrýlmýþtý
Anýmsarsan diye geçiyorum kayýtlara
Týrnaklarýný dilime geçirmiþtin de
Nasýl da kanamýþtý cümlelerim
Yedi ceddim sessizliðe ermiþti birden
Düþ emici bir masal gibi kemirirken sen sabrýmý
Bir kemikli ýstýrap sende
Bir kemikli ýstýrap bende
Lades dedik
Boþu boþuna bir gece kýrýlganlýðýnda
O sýrada televizyonda haber okunuyordu
Ýçimizdeki ünlemlerden biri
O davudi telaþýyla :
“yörüngesinden kopan bir acý taþý hýzla ruhumuza doðru gelmekte”
Kulak kesildik de umursamadýk pervasýzca
Belki de daha ne kadar ölebilir bir sýfýr diye
Zaten baþka ne yapmýþtýk ki o sýfýrlarýn içine girip
Sýðýnmaktan baþka
En iyi bildiðimiz þey sýð-sýðýntý-sýðmak-sýðýþmak
“sen bu satýrlarý okurken ben çok uzakta olacaðým”
Gibi kült bir cümleyle devam etmeyeceðim tabii ki
Sen bu satýrlarý okurken
ben paravanýn diðer tarafýndaydým çünkü
eksi kýrk derecede buzlaþmýþ kelimelerin içindeydim
eðer planladýðým gibiyse
ilk donacak olanlar : uykularým - düþlerim - sevmelerim
sonra ben
sakýn beni kocakarý tezleriyle iyileþtirmeye çalýþma
týp ilerledi bir müddet sonra çözüleceðim biliyorum
evet doðru
inkara lüzum yok hele de böyle mutsuz biten sonlarda
bir kaçýþ terminolojisi bu
fazla okþanmaktan örselenmiþ bu serüvenlerden
þimdi ben üç deyince
-biliyorsun bir ve ikiyi yaþamýþtýk zaten-
Ayný anda
Vazomuzda çaresizce bekleyen
son bir yapraðý kalmýþ güle üfleyeceðiz
Evet bildin
O yaprak da düþecek
Düþüp savrulacak penceremizden
Kimin nefesiyle olduðu bilinmeden
Faili meçhul bir solukla
Kýrýk makasla gecenin ezberini keser gibi
Saklambaç oynarken düþlerini kaybeden hatýralar gibi
Ben üçe kadar sayýnca gözyaþlarýmý
Ben üçe kadar ölürken
Üç deyince artýk
üç dilek hakkýmýzýn kalmadýðýný bilirken...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.