Cevval bir yokuþ bu , asla yokuþa sürmeyen deliþmen tutkularý Verandalar, pervazlar, pastel bitkiler desenli yokuþ bu Lavanta kokan ipliklerle örülmüþ taþlarý Pamuk halatlarla çýkýlýyor bu yokuþa Kimse de diyemiyorum biz bu yokuþta yokuz diye Çok cabbar bir yokuþ bu
Pür dikkat seviyor herkes sepetlerdeki nehirleri Okþadýkça gýdýk alýyor, suyu parýldýyor nehrin Nehirli yokuþun kýyýlarýnda gülüþtükçe herkes Kristal çýðlýklar yaðýyor günlerin getirdiklerine Aþ eriyor bu yokuþ Boþ þekerli bir senfoni çekiyor caný, notasý yerinde
Kötü kötü insanlar makaslamak istese de yokuþu Tam ortasýndan Cart diye Demini almýþ yokuþ bir kere Çýk çýkabilirsen körpe bir cambaz gibi
Kýdemli kelebekler baðdaþ kurmuþlar yokuþun sonunda Islah edilmiþ acýlar terlerini tazeliyor yokuþun baþýnda Antik-acýlar eski kirpiklerini satýyorlar yokuþun ortasýnda Ben yorulmadým Yokuþ yokuþa da kalmadým Daha eþiklerinden yeni çýkmýþ dilim Gözüm üstünde yokuþun Kestaneli pasta ve limonata bahçesi yokuþun karnýnda Yelpazeci kadýnlar uçan kilimlerin üstünde Gamzesi çok dik, çok dik bu yokuþun
Harlý bir gün, tenimden kalanlarýn birikmiþliðinde Ne güzel yýkandým tenime sinmiþ masumiyetle Ne güzel durulandým yokuþun dinginliðiyle Daha da, daha da sürdüm ruhumu yokuþa Hangi rüzgar atýverdi beni bu anýlarýma Yokuþlu olaný mý?
Aktýkça akýyor sarp rüyalarýmdan yokuþ Bir yatak boyu güz iþte Yokuþlarýn fýsýldadýklarý umduklarýma Erkenciyim yine soyunukluðuma Bir yokuþun koynunda Usul usul…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.