Karanlığım, Görme Beni

hava kararýyordu.
hendimi karanlýða boðmak için,
odamýn perdelerini kapattým...

ve karanlýðým görme beni.

nasýl!?
yalnýzlýðým gözüküyor mu?
duvarlar ayna olmuþ da gölgeme,
dedeni ise yanan ýþýk
bak sigaranýn ucunda...

yaðmur baþladý,
þimþekler de çakýyor.
delirmek için her þey müsait...

kulaðýma gelen köpek uðultularý...
karanlýðýn içinden,
yani içimden gelen fýsýltýlar...

hayallerim...
bileklerime enjekte ediliyor
dozunu
dinlediðim müzik arttýrýyor...

biraz ürkütücü,
evet sadece biraz.
"Massive attack - Angel"
þarkýnýn ortalarý ya da sonlarýndayým...

dýn.
dýn..
dýn...

dur bir dakika
hayýr!
aklým hala yerinde,
ama bir köþeden diðer köþeye,
astraldeyim...

neden!?
senden.
senden kaçmak için,
ayrý dünyalar arama telaþý...
olmadýðýn yerler bulmak evrende,
yüzünü bile görmemek...

neyse sustum,
haklýsýn.
kaçýþým yok senden.

ama artýk karanlýðým,
görme beni...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: