AYRILIK ŞARKISI

ne þiirler yazdým ardýndan
ne þarkýlar söyledim yokluðuna bilemezsin
adresine varmayan mektuplar gibi
hiçbirini görmedin

bütün hatalar benimdi kabul, bütün günahlar benden
ben yaktým bütün gemilerini Babil’in
Myan Mar’a ben sürdüm Osmanlý zabitlerini
bütün sevenlerini ben ayýrdým en güzel aþk hikayelerinin
sana söylemedim

derin sulara düþtüm sonunda
deryada inci tanesi olsamda, çaresiz bir baþýma
güneþe hasret tükettiler ömrümü
saklý hazinemi sana gösteremedim

þimdi gözlerimde suskun bulutlar
uzak kamplarda unutulmuþ savaþ esirleri gibi dolaþýr
gelmeyecek cevaplarý beklerken mektuplarýna
vakitli vakitsiz hep aðlaþýrlar
dillerinde kalan son piþmanlýklar

vakit veda vaktidir artýk
veda türküsüdür dilde söylenen
bir ikindi çeyreðinde biter ömrümüz
son umuttur kalemlerde tükenen

Sosyal Medyada Paylaşın: