YOKLUĞUNA ÜŞÜDÜM

Kýrýk Düþler Sokaðýndan geçerken
Buzdaðýnda mahpus
Penguen ömrüm

Buz kýrýklarý düþüyor içime
Her ayrýlýk bir ölüm
Her ölüm bir ayrýlýk yaþatýr/ken
Gerçeðe yürüyen yolda yalnýzým
Umudu, kendi ellerimle gömdüm

Sonra
Þafak gülüþünle ýsýndý gönlüm
Zemheri ayazlarý doðrarken ellerimi
Ustura sýcaklýðýnda
Cilveli bir kýsrak edasýyla umarsýz
Hayata yürüdüm

Gökkuþaðýnýn yedi rengini serdiler üzerime
Tak’lar altýndan geçerken semazenler
Ab-ý Hayat çeþmesinden içtik birlikte
Maveraya göçtüm

Bir hazan mevsiminde yine
Çaresiz býraktýn ellerimi
Buzdaðlarýna döndü yüreðim
Yokluðuna üþüdüm

Sosyal Medyada Paylaşın: