YOKLUĞUN AĞIR GELİYOR
Tanýyamýyorum akþamlarýný artýk bu þehrin
Saatler hep hiçleri vuruyor
Sen yoksun þimdi
Aþiyanlarým da yok yanýmda
Yalnýzlýk elbisem bu gece üstümde
Bir kefen gibi duruyor
Feri sönmüþ gözlerim
Her köþe baþýnda seni arýyor
Kadýköy iskelesine yanaþan her gemide
Düþlerim selam duruyor
Yabancý oldun artýk kendine diyor
Ýçimdeki ses
Onsuz aldýðýn her nefes sana haram
Diye sitem ediyor
Deðiþti bu þehrin rengi
Gökkuþaðýný daðýtmýþlar yedi ayrý tepeye
Gönül yeniden toplamak istiyor
Koþuyorum ardýn sýra sokaklarýnda
Bilmiyorum sokaklar þimdi
Nereye çýkýyor
Ya yoksan vardýðým adreslerde
Aklýma hep intiharlar geliyor
Eskiden bu kokular yoktu bu þehirde
Sen kokardýn hep Kadýköyde moda iskelesinde
Þimdi her yer hüzün kokuyor
Çaðýrýyor beni kollarýna Marmara
Dalgalar hasret saklýyor
Martýlar ellerine almýþ defterlerini
Bana senin þiirlerini okuyor
Eflatun renklerinde ölüyorum þimdi bu þehrin
Yokluðun aðýr geliyor
Nöbette bütün dostlarým Karacaahmette
Totem sessizliðinde beni bekliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.