kendiliðinden oldu bir daðýn eteði baþýboþ bir biçimdeydi tanýdýk düþ soluksuz hava sýnýr arýyor
kokladý yabancý naðmeleri çürük düþler aydýnlýða düþtü seslendi, ses yok dað uyuyor, su uyuyor, toprak uyur mu ses yalnýzlýktan aðlar mý
uyku, düþ arasý bir þeyler bir þeyler birbirini ararken seslendi koca dað
ey ateþli göz varlýðýn hüznü sen misin býrak birazcýk uyuyayým kýrýlmasýn týlsýmý boþuna asýlma gözlerime ey inci gerdaný bu þimdilik boþluk deðilse tuz kokar
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahitbozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.