Kül Ağacı

yapraklar yolun karþýsýndan savrulmalý
ya da bu hüzün dünyanýn sonu olmalý

nedir aranan artýk geçmiþ bulutlardan
kitap indirdi insanlar kendine okunmamýþ,
kimse tarafýndan
evine gidebilenlere diyor evine
her adým da bir yaþam

soðuk anlayýþ þüphe mi bu biraz
aksine biri hatýrlatmalý kargalara
ya da ölüme korkulan olmadýðýný aklýn
karanlýk gökyüzüne de

paylaþýlan bir sýrdýr bizim omzumuz
ya da bir rüya ortasýna keskin dokunuþ
dilimizin iþleyiþi iki el ayak sesi
yaðmurlu havalarda da yankýlanmayan

eski zaman müzisyenleri ve ben
gün ortasý yangýný oyunudur oynadýðýmýz
dilimizin ucunda yakalanan
ya da o izlenimi veren her þey
veya zorunda olmadan bizi tutuþturan

sözcüklerimiz her fýrsatta doðaçlama
notalarý çiçektendir melodimizin
az da yaz aylarý gülünden
sessiz ve kesin
veya hatta çaldýðýmýz ölümün arþivinden

sonsuzluk türküleri baþlarken size
böyle böyle
sabahlarý biz çið ile çiðdem
üstümüzde kendine eðik yarým ay
ay/ saçlarýmýz az biraz daðýnýk
dudaklarýmýzda sessizlik yemini
rüya ortasý size dokunmadan
göðsümüzü gere gere gösterdiðimiz
külümüzdür bizim



Sosyal Medyada Paylaşın: