VİRAN OLMUŞ BAĞLARA

Yüzüne, yüreðine bezelersen boyayý,
Keþfin keramet olsa murada eremezsin;
Gizlice kaçar iken düþünmezsen hayayý,
Ýleriyi geriyi, menzili göremezsin.

Ýlk defaydý bir aþký yaþarken doya doya,
Lav oldun düþüp gittin her gün içtiðim suya,
Þimdi de ayný aþkla seviyormuþsun güya,
Kýrdýðýn bir onuru bir daha yeremezsin.

Kaptýrýnca kalbini mala, paraya, pula,
Kapatmýþsýn gözünü aþkýnla yanan kula,
Tenezzül mü edersin dönüp attýðýn çula?
Attýðýný yýkayýp güneþe seremezsin.

Haber bile vermeden kapattýn yollarýmý,
Unuttun kucaðýmý, dolayan kollarýmý,
Öldürdün aþkýmýzý, baðladýn sallarýmý,
O ruhu diriltip de geriye veremezsin.

Hararetle yaþarken bir aþký kana kana,
Yaþanan haram olsun bulanýp da akana,
Hayat fantezi olsa kem göz ile bakana,
Derim ki ayný baðda devraný süremezsin.

Çünkü býraktýklarýn yüreðimi yararlar,
Yaralayýp da kaçan o faili ararlar,
Bir gün gelir belki de vicdanýna sorarlar,
Ama sen bu harmaný bulup da deremezsin.

Dile gelip eðilse þu daðlarýn alayý,
Ormanlar düðün etse, asýlsalar halayý,
Kalbim, kulaðým saðýr yaktýðýndan dolayý,
Viran olmuþ baðlara bir daha giremezsin.








Sosyal Medyada Paylaşın: