Alevin sessizliði
Kýpkýzýl, güzel olabildiðince
Önce sýcacýk bir merhaba
Davetsiz yaklaþmakta
Kaçýþ yollarýný da tutmuþ.
Yüklerinden arýna arýna geliyor
Yüreðimde kocaman bir korku
Etrafta sarhoþ eden bir koku
Sessizliðimde canhýraþ çýðlýklar
Amansýzca sarmalýyor,
Kaçamýyorum, ne mümkün kaçýþ...
Ah bu kökler, binlerce, darmadaðýn
Derinliklerinde yerin.
Damar damar köklerim.
Kaçamýyorum.
Çýlgýnca haykýrmaktayým,
Haykýrmaktayým da
Duymuyor ki kimse kendimden gayrý
Ya Rabbi bir damlacýk su
Teselli olurdu bari; yeþil dudaklarýma
Ah o ilk kývýlcým,
Olsaydý imkaným, üstüne atardým koca bedenimi
Sessizliðim onun sinsiliðiyle içiçe
Naçar ram oldum zulmetine.
Ölüm, sýcak, kapkara
Küllerim gözyaþlarýmdýr
Rüzgarlara karýþtýrdým onlarý
Serpilsinler daðlara, ovalara,
Þehirlere, insanlara
Anlaþýlýr mý acýlarým acaba?
Kaç damla gözyaþý eþlik eder ki?
Kül gözyaþlarýma.
Ölüyorum, sessiz ve yavaþça
Yapraðým, dalým, gövdem kapkara
Ölümüm gibi
Tek köklerim kaldý kendi renginde
Ferden düþmüþler, susuzluða mahkum
Yetmiyorlar, yetemiyorlar.
Yetiþmiyorlar, yetiþemiyorlar
Ýmdadýma.
Çare olamadýlar demirden kuþlar,
Çýðýrtkan koca karýnlýlar
Yaðmurdan sertçe yaðan sular
Acýmasýzlýðýnda alevin, kül oldum
Küllerim gözyaþlarýmdýr.
23.09.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MECBURİ GİTMELER İNTİKAM KÜLLERİM GÖZYAŞLARIMDIR GÜLLER SENİ DÜŞÜNÜRÜM GÜL OLMAK KARÇİÇEĞİM YAĞMUR DENİZFENERİ GERÇEKLEŞTİR DÜŞLERİMİ