Benim kitabýmda unutmak yoktur.
Birgün yollara düþsem, hedefsiz
Taþlý, dikenli yollara vursam kendimi
Yalýnayak, yapayalnýz.
Dudaklarým çatlak, baðrým yanýk
Soluklansam bir çeþme baþýnda,
Suya vurmadan aðzýmý seni düþünürüm
Benim kitabýmda unutmak yoktur.
Denizde kaybetsem yolumu,
Pusulasýz, dümeni bozuk, güvertesi çatlak bir gemi,
Azgýn dalgalarla boðuþup fýrtýnalara dirensem,
Kah kýzgýn güneþ altýnda kavrulup,
Kah yorgansýz yýldýzlarýn altýnda ayaz yiyip
Þansýmla ulaþsam bir karaya,
Dost topraða ayaðýmý basmadan seni düþünürüm.
Benim kitabýmda unutmak yoktur,
Ýsyan edip daðlara çýksam,
Gene yalnýz; yapayalnýz,
Peþimde bilinen, bilinmeyen onlarca düþman
Her kayanýn, her aðacýn arkasý bir tehlike,
Her adým bir tuzak tehdidinde.
Korkuyla dost olmuþum,
Birgün düze inmeye karar verirsem
Önce seni düþünürüm
Benim kitabýmda unutmak yoktur,
Adýn ne Leyla, ne þirin, ne Arzu, ne Aslý
Ne Ayþe, Fatma, Hatice...
Sen kayýplarýmýn arkasýndan gelen kazanç,
Sen biten günümün ardýndan doðan güneþ,
itiraf ediyorum, seni tanýmýyorum bilmiyorum
Ama geleceksin, benim olacaksýn biliyorum.
Dedim ya kitabýmda yoktur unutmak benim,
Unutmayý düþlediðim an seni düþünürüm.