Rose! Bu yolun dibinde kim var göremiyorum. Þu sokaklarýn kenarlarýnda yok gece lambasý Sana ait düþler yakamý býrakmazken, Kayýpsýn Rose!
Ahh rose! Dilimde ufacýktan naðmeler. Bana aþýk muamelesi yapmalarýndan býktým. Sana ’’aþýk’’ olmak mümkün deðil rose. Az kalýr,hakaret kalýr.
Rose! Gözlerinden indirdiðin nedir öyle? -Nazar! Bu yüzden boncuk boncuk daðýlýr gözyaþlarýn. Özenirler,diyemezler.
Ahh rose! Daha yakýnacaðým da sana. Saaat pek geç,zaman acýmasýz. Hani kollarýmda olsan belki umursamam da. ’’Yok’’luðun acýya gebe. Bu yüzden unutmam lazým bir an evvel.
Rose kýzma bana. Güneþin ateþini yeni düþürdüm daha. Üþüyeceðim, Gecenin ayazýnda,senin hayalin baþýnda; Donarak öleceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.