SÜLO AĞA

Eskiden köyümüzde bir Sülo Aða varmýþ,
Her muhtar olduðunda bekçiden dayak yemiþ;
Sözü vaatle karmýþ köylüyü heves sarmýþ,
Siz beni muhtar yapýn aþta gürlük var demiþ.

Köye sandýk kurulmuþ, Aða’mýz öyle coþmuþ,
Hemen binmiþ kýr ata köyde dörtnala koþmuþ,
Kürsüye çýktýðýnda dili o kadar hoþmuþ,
Köylüler de Aða’ya düþte birlik var demiþ.

Yeniden muhtar olmuþ, kurban kesmiþ köylüler,
Etrafýný sarmýþlar asillerle soylular,
Uzaktan býyýklýlar gelmiþ uzun boylular,
Geleni zengin etmiþ, baþta dirlik var demiþ.

Nasýl ki köyümüzde mahsuller iyi bitmiþ,
Bekçi çok öfkelenmiþ yine Aða’yý itmiþ,
O da almýþ þapkayý ses çýkarmadan gitmiþ,
Köylüler sorunca da iþte sýrlýk var demiþ.

Ejderhalar, kuzgunlar basar durur sarayý,
Ambarda tohum kalmaz, düþünmez fukarayý,
Bir böyle, iki böyle köylü açmýþ arayý,
Aða kaþýnýp durmuþ, kýþta zorluk var demiþ.

At düþmüþ emanete, kusurluðuna sapmýþ,
Kusurluktan kaçarken hýzla kamyona çarpmýþ,
Köylü de kuyruðundan kemençe yayý yapmýþ,
Bir destan yayýnlamýþ, leþte varlýk var demiþ.

Gün doðmuþ, sis azalmýþ, kusurluk aydýnlanmýþ,
Aða at hýrsýzýymýþ, köylü demokrat sanmýþ,
Eþkýyanýn hükmünde ne horluklar yaþanmýþ,
Köylü tokadý çakmýþ, beþte morluk var demiþ.




Sosyal Medyada Paylaşın: