Gəlir
Gəlir
Daðýlýr meydanlar, yýxýlýr evlər,
Gündə küçələrdən bir cür səs gəlir.
Aðac da qalmadý asam özümü,
Bu fikir aðlýma lap əbəs gəlir.
Cin, þeytan tükü var hər göydələndə,
Günəþə həsrətdi tin də, dalan da.
Torpaðý alýnýb, evsiz qalan da,
Dərddən alovlanýb təngnəfəs gəlir.
Bu his-pas kəndə də verməyir aman,
Yadlaþýb daðlara çiskin, sis, duman.
Bulaqlarýn gözü zýðlanýr yaman,
Çay lilə, palçýða mətəris gəlir.
Ümidə týxanýb daþ dəhnələr də,
Təptəzə görünür kör-köhnələr də.
Qýzýllar tükənir xəzinələrdə,
Zərgərin karýna dəmir, mis gəlir.
Allaha asidi bəxtiqaralar,
Ýþi tərs gələndə səbri daralar.
Dili ürəklərə vurur yaralar,
Ömrü sýzýldayýr, günü nəhs gəlir.
Elbəyi Cəlaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.