Sürgün edildiðim o ilde gece akýþlým Bir nehir sükûnetinde suyun akýþýna kapýldým. Ellerimde dolunay, gözlerimde nurunla Kumlara bulanan çökeltiler oturdu Yüreðime sormadan.
Geceye karýþan gece kuþlarýnýn ýslýklarý Kulaklarýmda çýnlayan, senden kalma o sesler Azaba gömmek üzere Kazýp duruyorlar bedenimde kabrimi Ben kendimde öleli çok oldu aldýrma yalandýr o nefesler.
Ve çaðlar geçip yaþarken bir frenk þehrinde, Duvarlarda izleri kalmýþ barok süslemelerin Çeþit çeþit heykeller arasýndan geçen bir yolun Tam da en dibinde karanlýk bir yapýnýn Ýçinde, güneþ almaz küflü bir mahzendeyim Kimi topraktan yapýlma, kimi ahþaptan Küften kararmýþ o þarap fýçýlarýnda Kurt düþmüþ üzüm suyu Yýllanmayý beklerken Ben tunçtan bir tokmaðým Ýki kanatlý, eskimiþ bir kapýnýn üzerinde Dövülüp duran kirli, kara ellerce Öylesine bir halde yýllara kazýnmýþ avareyim…
Ve durgun nehirlerin dibindeki akýntýyým Yüzeyde yayýlan sularýn Bulduklarý gölgelik, aðaçlýk bölgesinde aramaktayým O mahzun su lalesini Uzanýp tutmak üzereyken Dipteki akýntýyla uðraþýp durmaktayým
Þeffaflýðý bilinir, gece suya yansýrken Akan nehrin gözleri Bakar ay halesine Ve sabrý tükenmeden sabah gelip çatýnca Sarýlýr doðan güne Su lalesi hüznünden sýyrýlýp Hayranlýkla seyreder sudaki bu hüneri… Veda ederken hicranla aðladýðý düne,
Ve bir doðu egzotizmi ile Ýplik iplik örülen þahmeranlý duvar halýsý olmuþum Ve Hafýz’ýn kabrinde biterken o mahzun gül Yer altýndan yol bulup güle akmak isterken Develerin ayaklarý altýnda kalan toprak Ezilirken tüm yükü sýrtýnda taþýyan ben Hedefe varamadan ölmüþüm…
Güneri Yýldýz (Elazýð, 23.10.2011)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.