Ayaðýmý sokaða attýðýmda Zatýný Düþünerek adýný þükrettim Yaratanýn Görmek için bekleyip dergâhýný, katýný Hasretiyle can attým ebedi o vatanýn
Çocukluðumdan beri nelere duçar odum Gözlerimin önüne geldi de kaçar oldum Korktum gördüklerimden, sustum, çarnaçar oldum Kaçýp dýþýnda yattým ebedi o vatanýn
Yaðsa rahmet yaðmuru þükrüm azdýr ne çare Oluklardan nur aksa yüreðim pare pare Olurken þu tamahkâr nefsim döndü o Yâr’e Merhametini tattým ebedi o vatanýn
Ýnanarak günbegün yanýltan yalanlara Kapýldým taþlýk yerde sürünen yýlanlara Özenirdim kendini iþ-bilir kýlanlara Akýna kara kattým ebedi o vatanýn
Baðýrýr, çaðýrýrdým kendimi bir dev sanýp Gizli gizli aðlardým boþ günlerime yanýp Binbir türlü ümitle kapýsýna dayanýp Gülþen’ini terk ettim ebedi o vatanýn
Güneri Yýldýz (Elazýð, 18.10.2011)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.