Gök gürlüyor dýþarýda, Þimþekler çakýyor, Yýldýrýmlar, düþüyor, Doða kendinden çalýnaný geri istiyor, Belki de uzak diyarlarda kýyametler kopuyor.
Yaðmur delicesine sen kokarak yaðýyor, Toprak yeniden seni doðuruyor, Her zerresinde að að sevda örüyor.
Hangi mevsimin gözyaþlarýydýn sen ? Hicran mý yoksa hazan mý mevsimin ? Yoksa yapraklarýmý döktüðüm sonbahar mýsýn ? Sararýp solduðum...
Rüzgarlarýn koynunda, Gün geceye isyankâr, Sana doðuyor aðarmayan bütün sabahlar.
Yaðmurun sesine karýþýp, Mecnunu arayan leylayým çöllerde, Sana koþarým son nefesim olsan bile, Tüm ömrüm serap misali hayalinin peþinde, Bir görünüm bir kaybolan gölgene, Sesleniyorum gitme dur bekle diye.
Vuslattan ötesi yok, Seni istiyorum ben hep bu vakitlerde, Gönlümdeki duygunun saðanaðý, Bardaktan boþanýrcasýna sana coþuyor, Kim bilir hangi þiirin hecelerinde Can buluyor sevdan, Müjdeliyor bana geliþini mýsralar.
Birazdan sen dolu olan hanene geleceðim, Gözlerinden mühürlenmiþ kalbine sineceðim, Sana çaðlayýp, senle dolacaðým, Senin gözlerinden aþkýn þarabýný, içeceðim, Sonra gözyaþlarýmla seni seviyorum diyeceðim, Ey sevgili, bu vuslat bu kadar zor mu ? Musalladan önce, Son duraðým olur musun ? Sosyal Medyada Paylaşın:
gulizk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.