KÖYÜMÜN GÜZELİ

KÖYÜMÜN GÜZELÝ

Benim doðduðum köyde yerler çamur içindedir.
Yollarýnda kaldýrýmlar yoktur ezelden,
Parke taþta döþeli deðildir,Üzerinde yürüsen.
Daracýk. uzayýp giden, sokaklarýnda.

Sen köyünün en güzelisin yüzün aydýnlýk,
Hep nedense istikbali yýllardýr karanlýk gençlerimin.
Dudaklarý susuz kalmýþ, köyümün kýraç topraklarý gibi
Umutsuzluk mu yoksa susuzluk mu bilinmez hep çatlak.

Baharla birlik de yeþerir tarlalarý ovasý,
Boy verir arpasý buðdayý pancarý, aðustos ayýnda.
Elleri nasýrlý entarisi altýnda gül kokar teninde.
Baygýn bakýþlý, ela ve çakýr gözlerin.

Süzülüp gidersin rüzgarlý havalar da toz duman içinde.
Gerçek bir asaletin var onurlu yürüyüþün de endamýnda.
Saçlarýn tarumar savrulur sýcak esen yaz rüzgarýnda,
Topla yürürken eteðini toz olmasýn güzel.
Soyun sopun, bellidir.Karabað’dýr senin.

Durmuþ Karabaðlý
Belçika-2009
Sosyal Medyada Paylaşın: