PINAR

PINAR

Sen çam daðýndan gelen yolcu,
Sen sevgi þehrinde hancý,
Sen aþýk olmayanlara yabancý,
Sen sevdalý gönüllere durak,
Sen aþýklara konak.

Sen aþýklarýn göz yaþý,
Sen seviþenlerin sýrdaþý,
Sen nice güzellerin yoldaþý.


Sen , sen ya pýnar iþte sen,
Evet sen mertliðin, insanlýðýn,
Evet sen aþýklarýn, gariplerin,
Evet sen sevgililerin kardeþi.

Evet sen durma hiçbir an,
Evet sen ak dinme her zaman.


Sen den su içsin þu çoban,
Sen den hayat bulsun þu yaban,
Sen olmasan olur muydu bu hayat,
Seni seyretmek ne tatlý,
Temaþana doyum yok.

Ah pýnar sensiz bu diyarlarda,
Hayat yok…


DURMUÞ KARABAÐLI
Gediz-1966

Sosyal Medyada Paylaşın:

karabagli43 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

PINAR KAR VE KIŞ SEN BENİM KADERİMSİN SEMAİ-1 ÇOCUKLUĞUMUZ KÖYÜMÜN GÜZELİ KÖYÜMÜN TARLALARI TAKSİMDE GÜNEŞ BAŞKA DOĞAR NİYE BENİ YAŞASAN