Aç kursaðýný açarak ilk çýðlýðýma ebabil konmuþ doðduðumdan beri gülmüyor hayat, bak... her geceyi bin bir emekle boyuyorum yetmiyor düþlerime renk, helal bir þafak istiyorum þu sabahlardan yüzümde iki köz
Bir yolcu beklerken ak yoldan dört koldan etrafýmý sarýyor karanlýðýn suru kuruyan umutlarý yeþertmek için aðlýyorum canlansýn zaman bitmiþ dilimde söz.
Dað da olsa O da anlayacak eteklerine tutununca bir sarý çam bir kiraz aðacý bir de aðlayan nar, Ýþte o zaman onda da baþlaycak Ve onda da yeþerecek öz… Ve akýp gidecek söz…
Fotoðraf: Ahmet AKBUÐA (Van-Erciþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.