KORKU
Bu günde kestim umudumu gelmeyeceksin
Korku senin korkun
Çünkü senin korkun benim!
Korkularýný, kederlerini koydum heybeme
Mutluluk deðirmeninde öðütmeðe götürdüm.
Bir hýrsýzlýk, bir talan var gönlümde
Deðirmen taþýnda una dönmüþüm.
Siyah zülüflerin gibi, beni attýn arkana
Bir donuk gülüþüne bile, mum gibi erimekteyim
Bu can alevler içinde,
Kanadý kýrýk kuþ misali sürünmekteyim
Dudaklarým tövbelerle mühürlendi
O sevgili bilsin ki,
Benim gönül azýðýmdýr.
Ýkrarýmdan dönmedim
Ve içimdeki açlýðý bölüþmeye geldim.
Sarýldým aynalara, konuþ konuþ dedim,
Onun tatlý yüzünün serabýný esirgeme benden
O ki, güneþ gibi doðmazsa
O ki, bana geri dönmezse,
O ki, canýmý canýnda bilmezse
Ben ay gibi þavkýmla harlanamam.
Sana o kadar susamýþken
Gönül ýrmaðýnda akmaktan kepaze oldum. Kepaze oldum.
Aylar oldu kirpiðime deðmeyen uykular
Yolunu gözler.
Öylesine boþ sevdalara göðsümüzü açmadýk
Ey sevgili madem beni seviyorsun,
Niçin hayalimle avunuyorsun?
Gönül evim yokluðunla yasýný tutmakta
Bulanýk hayallerine adaklar adamaktayým
Seni düþünemeyeceðim bir yer var mý bilmedim
Geceler kanalýk geceler zindan,
Yok mu bana verecek bir ýþýðýn
Seherime doðacak muþtular gelmez mi?
Aðrýlý sýrtýmýn aðýr yükü, ezelim sevdam
Ne yana baksam biz yokuz, yokuz
Hep mi korkular halatýnda sallanacaðým.
Hep mi uzaklara bakýp yadlara soracaðým.
Özlem ÇETÝN
31.10.2011/MANÝSA
Not: Þiirime ses olan,
Sayýn Mehmet NALBANT bey’ e teþekkürler.
Saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.