YALGIN

Duygularýmýn göçüðü altýnda kalan yüreðim,
Kara elmas gözlerinin yalgýnýna bulaþtý
Acýnýn doyumsuz yüzü avuçlarýmda
Uzak iklimlerin çardaðýnda zamansýz açtý.


Her mevsim topraða düþtüm, kerte kerte sürüldüm
Ses oldum, ifil ifil esen rüzgârlarda savruldum
Ben baharýn kýzýyým, hýrçýn sularda duruldum.
Gülüþün deydikçe yüzüme, güne bakan gibi
Hep sana, hep sana döndüm, kýzýlýnda har oldum.



Ey! Kýymet bilmeyenim, gönül cellâdým
Siliyorum aðzýndan dökülen zehir kusan sözlerini
Onurumu fitil ediyorum, senden aldýðým yaralarýma
Çermeleme kaþlarýný öyle, bakma yüzüme
Çünkü!
Çünkü sen iki ucu keskin býçak gibi
Gül bahçesinde bülbülü öldürüyorsun.



And olsun ki,
Seni baðýþlayan benim iyilik dolu, yüreðimdi
Nice kýrgýnlýklarý sildim birer bir’ er
Sen ki, sevgisizlik mahzeninde yýllanýrken
Benim sabýkalý gönlüm kapýndan hiç gitmedi
Kavli kararýna can veren özlem,
Özünden sözünden dönmedi bir gün
Þimdi sen,
Vebalimi yükle gammaz ruhuna
Korkma! Kirli dilin adýmý anarken bile titremez
Aç ellerini yalvar Huda’ya
Düþ gör, baþ ey yine bana gel
Sana olan Arz umanýmdý canýmý yakan


Arkamda sakladýðým kýzýl güller avuçlarýmda açtý ve
Sen görmedin avuçlarýmýn kanadýðýný
Ellerim yaralýydý, kaybeden bendim
Ah beee yüreðim! öfkenden kuduruyorsun
Sabrýmý sýnayýp gözlerimde nehirler büyütüyorsun
Söyle bana gözümün nuru söyle!!
Gecenin bir yarýsýnda,
Elleri sevdaya uzanan yüreði, sýrtýndan vuran hangimizdi!!!
Hangimizdikkk, hangimizdikkk!!

Özlem ÇETÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: